Heb je je ooit als eens afgevraagd waarom we pingpong zeggen en niet pongping, of ding dong en niet dong ding, of tiptop en niet toptip, of kriskras en niet kraskris, of tiktak en niet taktik, of hiphop en niet hophip? (meer…)
gefluisterd taalweetje
Spelfout gemaakt? Wijt het aan Titivillus
We maken allemaal wel eens een spelfout. En we mogen een door onszelf geschreven artikel nog zo vaak nalezen, de kans is reëel dat er nog een fout in staat.
Maar troost jezelf, het ligt niet aan jou. De grote schuldige is ene Titivillus. (meer…)
Zwijgen
Zwijgen, of niet spreken, is ook taal. Het is ook een vorm van communicatie. En zwijgen kan heel veel verschillende betekenissen hebben, gaande van goed- of afkeuring over respect tot brutaliteit.
Wanneer je moet zwijgen, wie moet zwijgen, hoe lang moet worden gezwegen en hoe je het zwijgen moet interpreteren, zijn gebonden aan regels die tot dezelfde taalgebruiksystemen behoren als het spreken zelf. (meer…)
Waartoe dient een filmbord?
Iemand op de set roept op tot stilte. De acteurs maken zich klaar, de camera- en klankmensen zetten zich op hun plaats en iemand met een zwartwit bord plaatst zichzelf voor de hoofdcamera. De bordpersoon – bestaat hiervoor een specifieke term? – kondigt eventueel de scene en take aan, klapt het boveneinde van het bord flink naar beneden, de regisseur zegt “en… actie!” en de film wordt gemaakt.
Ook al weet je niets over films maken, al het bovenstaande gebeurt om een duidelijke reden. De acteurs acteren, de camera- en klankmensen nemen beeld en geluid op, en de regisseur regisseert. Maar wat met de persoon met het vreemd uitziende bord. Dit ding hieronder dus. Waarvoor dient dat? (meer…)
Spelen met taal
Al eeuwenlang en in alle talen wordt met taal gespeeld. Daarbij worden op een speelse manier de uiterste grenzen van de taalsystematiek verkend.
Deze vorm van taalkunde heeft ook een naam: recreationele taalkunde. (meer…)
De groene kinderen van Woolpit
Verhalen uit het verleden vind ik boeiend, en al zeker als er ook een taalkundige component in zit.
Een van die verhalen is de legende van de groene kinderen van Woolpit, Engeland. De kinderen, broer en zus, leefden ergens tussen 1135 en 1154, minder dan één generatie voordat het verhaal werd neergepend, wat het dus veel plausibeler maakt dan verhalen die honderden jaren na de gebeurtenis zijn neergeschreven. (meer…)
Het Ogham-schrift
Dunloe Ogham Stones, Beaufort, Co. Kerry, Ireland
Ogham is het alfabet van het Oud-Iers maar ook van het Brithonisch en Pictisch. De oudste van de 400 overblijvende manuscripten dateren uit de vierde eeuw, maar velen zijn ervan overtuigd dat het alfabet ook al kort na het begin van de tijdrekening werd gebruikt. In de loop van de zevende eeuw stopte het gebruik van het alfabet. (meer…)
