Een woord dat taal A leent aan taal B maar vervolgens opnieuw uit taal B ontleent, vaak in een gewijzigde betekenis, wordt in het Engels reborrowing of homing loan, in het Frans réemprunt, in het Duits Rückwanderer en in het Italiaans cavallo di retorno genoemd.
In het Nederlands hebben we er niet meteen een woord voor. Daarom heb ik er zelf geleend leenwoord van gemaakt. (meer…)
Op het einde van elk jaar slaan allerlei taalinstanties ons om de oren met diverse mogelijke woorden van het jaar. Er wordt doorgaans ook een onderscheid gemaakt tussen Vlaanderen en Nederland.
Maar er zijn ook mensen die vinden dat er ook al eens een woord mag worden weggelaten, niet omdat ze niet van woorden houden. Integendeel, net omdat ze wél taal liefhebben. (meer…)
We maken allemaal wel eens een spelfout. En we mogen een door onszelf geschreven artikel nog zo vaak nalezen, de kans is reëel dat er nog een fout in staat.
Maar troost jezelf, het ligt niet aan jou. De grote schuldige is ene Titivillus. (meer…)
Als je als man echt goed wil kunnen luisteren, dan moet je in de eerste plaats aandacht hebben voor de intonatie van wat je wederhelft zegt.
Arnout Van den Bossche legt dit schitterend uit:
Je kunt je moedertaal verliezen, ook als volwassene. Maar hoe en waarom dit gebeurt, is complex en tegenintuïtief.
De meeste migranten die lange tijd in het buitenland verblijven, weten wat het is om een niet zo vlotte moedertaalspreker meer te zijn. Het proces is duidelijk: hoe langer je wegblijft, hoe meer je taal eronder lijdt. Maar zo vanzelfsprekend is het niet. (meer…)
Zwijgen, of niet spreken, is ook taal. Het is ook een vorm van communicatie. En zwijgen kan heel veel verschillende betekenissen hebben, gaande van goed- of afkeuring over respect tot brutaliteit.
Wanneer je moet zwijgen, wie moet zwijgen, hoe lang moet worden gezwegen en hoe je het zwijgen moet interpreteren, zijn gebonden aan regels die tot dezelfde taalgebruiksystemen behoren als het spreken zelf. (meer…)
Barcelona is een multiculturele stad waar mensen van over de hele wereld wonen. Wie in de straten van de stad kuiert, kan onbekende talen horen, en die zijn lang niet alleen van toeristen afkomstig. In de Catalaanse hoofdstad leven bijna 392.000 buitenlanders die meer dan 300 verschillende talen spreken. Dat meldt de ngo Linguapax, die vorige week een rapport publiceerde ter gelegenheid van het Internationaal Jaar van de Inheemse Talen. Het spreekt daarin over de culturele rijkdom van de stad. Enkele van de meest gesproken talen, na het Catalaans en Spaans, zijn het Engels, Arabisch en Italiaans, gevolgd door vele ongewonere en beperkt vertegenwoordigde talen zoals het Berber, Urdu, Bengali, Quechua of Wolof. (meer…)
