In maart 2017 vroeg ik aan diverse Franstalige radiozenders waarom ze letterlijk (!) nooit een Nederlandstalig nummer speelden. Het artikel werd vertaald in het Frans en kwam ruim aan bod op RTBF La Première en VRT Radio 1.

We zijn nu ruim een jaar verder en ik vraag me dan ook af of er in dat jaar en dankzij de toenmalige aandacht iets is veranderd.

De opdracht was dan ook eenvoudig: de playlists van diverse Franstalige radiozenders bekijken om te zien of er iets Nederlandstaligs kon worden ontwaard.

Dit zijn de resultaten van maandag 19 maart 00.00-24.00 uur:

RTBF La Première: 0 Nederlandstalige nummers

RTBF Vivacité:         0 Nederlandstalige nummers

RTBF Classic 21:      0 Nederlandstalige nummers

RTBF Pure FM:        0 Nederlandstalige nummers

Radio Nostalgie:       0 Nederlandstalige nummers

BEL RTL:                   info niet online beschikbaar (maar geen NL tijdens luistersessies)

Radio Contact:          0 Nederlandstalige nummers

Radio NRJ:                0 Nederlandstalige nummers

De hoofdmoot wordt gevormd door Engelse en Franse muziek, maar ook andere talen zoals Italiaans en Spaans komen nu en dan aan bod. Geen Nederlands echter.

Terwijl er in Wallonië steeds meer immersiescholen zijn en Franstaligen zich in het algemeen bewuster worden van het belang van de kennis van het Nederlands in ons land, blijven de Franstalige radiozenders hardnekkig de verdeeldheid en afstand tussen Vlamingen en Walen in stand houden door hun aanhoudende allergie voor Nederlandstalige muziek.

Wat mij betreft is er na één jaar een duidelijke conclusie: heel misschien houden de Franstalige radiozenders wel van ons land, maar ze hebben zonder enige twijfel een diepgewortelde allergie en mogelijk zelfs afschuw voor onze taal.

En dat is o zo jammer. Terwijl onze Nederlandstalige radiostations volgens een masterthesis van een paar jaar geleden tussen 5-13% Franstalige muziek draaien, is zelfs één Nederlandstalig nummer per dag te veel gevraagd voor de Franstaligen.

Ik roep hen dan ook met aandrang op om hun allergie of afschuw te laten varen en zich open te stellen voor het toch ook wel mooie Nederlandstalige repertoire dat er voorhanden is. Het kan ons alleen maar dichter bij elkaar brengen, vooropgesteld dat de Franstalige radiozenders daar achter staan natuurlijk. Of had eerste minister Yves Leterme het indertijd toch bij het rechte eind? Mijn persoonlijke ervaring spreekt dat tegen, de Franstalige radiozenders bevestigen het echter.

Ik maak me geen illusies, ook dit artikel zal waarschijnlijk niets aan de situatie veranderen. Maar ik kan maar proberen om de Franstalige radiozenders met de neus op de feiten te drukken. En heel misschien openen ze ooit de ogen. Hoop doet leven!