Dit jaar interviewt De Taalfluisteraar enkele mensen die beroepshalve met taal bezig zijn.

De spits wordt afgebeten door Douchka De Groote, een tweetalige tolk die in Brussel actief is. Maar ik laat haar liever zelf aan het woord.

 

Hey Douchka, leuk je hier bij de Taalfluisteraar te mogen ontvangen. Wat wil je aan de lezers over jezelf kwijt?

Ik ben Douchka De Groote, al bijna vijf jaar conferentietolk. Ik heb ook een Master na Master Marketing gevolgd en ik ben op dit moment actief als freelance tolk bij bedrijven, vakbonden maar ook de Kamer van Volksvertegenwoordigers.

En sinds kort geef ik ook les aan het Europacollege.

Op persoonlijk vlak mag je me een echte foodie en lachebekje noemen.

 

Indrukwekkend! Wat betekent taal voor jou?

Ik heb het geluk dat ik van mijn passie mijn werk heb kunnen maken. Ik ben tweetalig Nederlands-Frans opgevoed en ik ben als kind veel op reis ben gegaan. Taal was altijd al de rode draad in mijn leven en daarom heb ik besloten om volledig voor het tolken te gaan.

 

De laatste jaren is er al heel wat inkt gevloeid over het verschil tussen gesproken Nederlands en Vlaams. Wat is jouw ervaring als tolk hierin, want ik neem aan dat je ook soms voor Nederlanders moet tolken of Nederlanders zelf moet tolken. Zijn al die verschillen tussen NLNL en BENL een opgeklopt gedoe of drijven beide spreektalen echt uit elkaar?

Er zijn inderdaad verschillen… Bepaalde zaken formuleren we anders, maar we begrijpen elkaar wel. Er zijn wel nuanceverschillen en we drukken bepaalde dingen anders uit, maar drijft ons dat uit elkaar?

We evolueren elk op onze eigen manier en we hebben in Vlaanderen een sterke culturele sector die tot een eigen identiteit leidt. We hangen dus minder af van Nederland dan vroeger. Maar ondanks de verschillen blijven Nederlands en Vlaams wel dezelfde taal.

Hetzelfde verschil vinden we overigens tussen Fransen en Walen. Als tolk merk ik dat een Fransman tolken niet hetzelfde is als een Waal tolken. Er zijn toch wel bepaalde verschillen in bijvoorbeeld zinsstructuur, dat neemt echter niet weg dat beiden mekaar probleemloos begrijpen en beiden Frans spreken.

Een mooi voorbeeld is ook het verschil tussen castellano en español dat José Mondéjar Cumpián aanhaalt. De term español erkent de historische invloed van alle regionale Spaanse talen op het Spaans. Die talen vormen een echte verrijking voor het Spaans. Zo moeten wij ook het Vlaams en Nederlands zien: als een verrijking voor elkaar. Het Vlaams is niet ondergeschikt aan het Nederlands en het Nederlands is niet de enige correcte norm. Als we dat zo zien, dan zouden Vlamingen en Nederlanders misschien meer openstaan voor elkaar.

 

Zijn er vreemde taalzaken die je tijdens het tolken zijn opgevallen? Een leuke taalanekdote?

Er zijn veel anekdotes want je komt heel grappige maar ook soms choquerende zaken tegen. Als tolk word je dan ook acteur, je moet in de huid van de spreker kruipen.

Het kan alle kanten uitgaan, maar een grapje of ook een scheldpartij moet je kunnen tolken, anders laat je iets weg uit het discours en dan doe je je baan niet goed.

Een spreker vond het bijvoorbeeld grappig om alle mogelijke clichés over ‘de vrouwtjes’ aan te halen in zijn uiteenzetting. Ik heb natuurlijk alles getolkt en hoopte dat het publiek zou beseffen dat ik niet mijn persoonlijke mening gaf… als ‘vrouwtje’.

 

Je bent tweetalig en woont in Brussel. Hoe erg (of niet) is het volgens jou gesteld met het Nederlands in Brussel? We merkten de afgelopen jaren dat heel wat publiciteit van de stad Brussel in slecht Nederlands was opgesteld, de nieuwe burgemeester van Brussel spreekt ook al slecht Nederlands en de voorzitter van de Belgische voetbalbond spreekt zelfs geen woord Nederlands!

Eert en vooral is er een verschil tussen de mensen op straat en de autoriteiten.

Zo heb je nu de Dansaert-Vlaming. Dansaert is een wijk tussen de Beurs en het Kanaal met hippe mensen die rondrijden met bakfietsen en dat zijn voornamelijk Vlamingen. Ik heb zelf ook steeds meer Vlaamse vrienden die naar de hoofdstad verhuizen. Zo hoor je toch vaak Nederlands op straat.

De meeste discussie over het Nederlands in Brussel wordt volgens mij in Vlaanderen gevoerd en niet in Brussel zelf. Voor de Brusselaars volstaat het dat ze met elkaar communiceren, ongeacht hoe of in welke taal dat loopt.

 

Klopt het volgens jou dat het Frans in Brussel ook achteruitgaat? Want er zijn projecties die voorspellen dat over vijftig jaar zowel Frans als Nederlands minderheidstalen zullen zijn in Brussel, ten nadele van Arabisch, Engels en Turks bijvoorbeeld.

Het hangt wat af van waar je woont. Maar ik denk dat die projecties zwaar overdreven zijn. Die minderheden waren er vijftig jaar geleden ook al en toch zijn het Frans en het Nederlands nog.

Elke wijk is anders, maar ik ben nog geen enkele winkel tegengekomen waar men mij niet in het Frans kon bedienen.

 

Laatste vraag die ik alle geïnterviewden stel:
Hoe ziet het Nederlands er in 2100 volgens jou uit? Bestaat het dan nog of spreken we een mengeling van Chinees en Engels?

Ik denk niet dat het zo’n vaart zal lopen. Vroeger dachten mensen dat we allemaal Esperanto zouden spreken, en dat is er ook niet van gekomen. Volgens mij kan alleen een oorlog ervoor zorgen dat er geen Nederlands meer wordt gesproken, en dan nog. Ook in het verleden werden we in Vlaanderen voortdurend bezet, door Oostenrijkers, Spanjaarden enz. maar toch is het Nederlands blijven bestaan.

Uiteraard zal het Nederlands zoals in het verleden wel blijven evolueren en zal het een anders Nederlands worden, maar wel nog steeds Nederlands.

 

Heel erg bedankt voor je interessante inzichten, Douchka. Veel succes nog toegewenst bij het tolken!