Uit een nieuw onderzoek blijkt voor het eerst dat mensen de bedoelde betekenissen van karakteristieke vocalisaties herkennen, ongeacht de taal die ze spreken. Karakteristieke vocalisaties zijn geluiden die mensen maken om specifieke voorwerpen, entiteiten en acties weer te geven. 

Deze vocalisaties, zoals de imitatie van snurken om slapen weer te geven, of brullen om het over een tijger te hebben, kunnen een cruciale rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van de eerste mensentalen, menen de onderzoekers.