Afgelopen zaterdag gaven kenners in Het Nieuwsblad hun mening over het succes van ABBA en waarom hun muziek na veertig jaar nog altijd zo wordt gesmaakt.

Ze zeggen altijd hetzelfde: dat de melodieën fantastisch zijn geschreven, dat ze heel herkenbaar zijn, dat ze toch eenvoudig zijn (het enige wat niet klopt in hun opsomming), dat ABBA bewust omgaat met de tekst, dat de stemmen heel warm zijn en mooi samenhangen enzovoort.

Al deze kenners en journalisten vergeten echter steevast één uniek kenmerk: de mensen van ABBA zingen met een heel duidelijke uitspraak, waardoor je hen en wat ze zingen begrijpt zonder de tekst te moeten opzoeken.

Luister maar eens naar The Day Before You Came:

Dat was en is nog altijd uitzonderlijk in de popgeschiedenis. Al lijkt het me wel iets typisch Zweeds te zijn. Heel wat Zweedse muzikale exportproducten zingen duidelijk uitgesproken Engels. Denk maar aan Roxette.

Het gaat uiteraard om een persoonlijke mening, maar wat ben je als artiest waard als niemand zonder opzoeken de woorden begrijpt van het verhaal dat je met je tekst (vergeet alsjeblief het onnodig Engelse lyrics) vertelt? Dan heb je toch geweldig gefaald in je persoonlijke missie als artiest en zanger(es)?

Doe eens de test en luister eens een tijd lang aandachtig naar alle muziek die je te horen krijgt. Ga eens na of je de tekst (van de nummers die je niet kent – eerlijk blijven) volledig kunt begrijpen zonder die te moeten opzoeken.