In heel wat talen zijn klemtonen belangrijk. Hoe je iets uitspreekt bepaalt ook de betekenis.

Dat is ook in het Nederlands het geval. Denk maar aan het verschil tussen bédelen en bedélen. Maar waar je in andere talen, zoals in het Spaans, vaste regels hebt voor een klemtoon, zijn die er niet in overvloed in het Nederlands. En dat is ook de reden waarom er soms discussie over klemtonen bestaat: is het normáliter of normalíter?

En waar het accent ligt, verschilt vaak ook tussen Vlaanderen en Nederland. In Nederland hebben ze het over een róbot, in Vlaanderen over een robót. Andere voorbeelden zijn (telkens in de volgorde NL-VL): plátform – platfórm; salámi – sálami; clítoris – clitóris; árchipel – archipél; islám – íslam enz.

Raak er als niet-Nederlandstalige maar eens wijs uit!

En wat als er op televisie ook nog eens andere klemtonen worden gelegd dan in het dagelijkse leven. Dan moet het hoofd van die arme buitenlander wel helemaal tilt slaan.
En bij wie kunnen we ter illustratie beter terecht dan bij de mensen van Alles kan beter?