Er zijn heel wat boekenprijzen, maar vandaag stel ik er je wel drie hele speciale voor.

Allereerst is er de Diagramprijs, die elk jaar op de boekenbeurs van Frankfurt wordt uitgeloofd voor het boek met de gekste titel. De eerste winnaar werd in 1978 bekendgemaakt en ging naar Proceedings of the Second International Workshop on Nude Mice.

Sinds 2000 wordt de winnaar door het grote publiek gekozen. In 1987 en 1991 was er geen prijs, omdat er in dat jaar geen titel werd gepubliceerd die de prijs waardig was.

In 2009 werden alleen via Twitter ingediende nominaties aanvaard. Dat leidde tot het hoogst aantal inzendingen ooit: 90 boekentitels, al was een deel van de inzendingen ongeldig.

Elk jaar besteedt de pers meer aandacht aan de prijs. Uit de personen die het winnende boek inzenden, wordt een winnaar geloot die een fles magnum of rode wijn krijgt.

Tweemaal werd een speciale prijs, de Diagram van Diagrammen (Diagram of Diagrams), uitgereikt: ter gelegenheid van de 15e en 30e verjaardag van de prijs. In 1993 was de winnaar Proceedings of the Second International Workshop on Nude Mice, die inderdaad de eerste editie van de prijs had gewonnen. Greek Rural Postmen and Their Cancellation Numbers, de winnaar uit 1996, kreeg in 2008 de prijs voor de 30e verjaardag.

Een paar leuke winnaars: Reusing Old Graves (1995), The Joy of Chickens (1980), Cooking with Poop (2011), Crocheting Adventures with Hyperbolic Planes (2009), Managing a dental practice the Genghis Khan way (2010), Oral Sadism and the Vegetarian Personality (1986) en Versailles: The View From Sweden (1988).

Een gelijkaardige prijs is de Bulwer-Lytton Fictiewedstrijd van de Engelse afdeling van de universiteit van San Jose in California. Die bekroont elk jaar in  de slechtste openingzin van een fictieboek. De prijs is genoemd naar de Engelse schrijver Edward George Bulwer-Lytton, auteur van de veel geciteerde eerste regel “It was a dark and stormy night” die in zijn novelle Paul Clifford uit 1830 staat. De volledige intro is overigens:

It was a dark and stormy night; the rain fell in torrents — except at occasional intervals, when it was checked by a violent gust of wind which swept up the streets (for it is in London that our scene lies), rattling along the housetops, and fiercely agitating the scanty flame of the lamps that struggled against the darkness. 

In het eerste jaar – 1983 – waren er slechts drie inzendingen, maar door de media-aandacht steeg dit het jaar erna tot 10.000.

In 2017 won deze openingszin van Kat Russo de wedstrijd:

The elven city of Losstii faced towering sea cliffs and abutted rolling hills that in the summer were covered with blankets of flowers and in the winter were covered with blankets, because the elves wanted to keep the flowers warm and didn’t know much at all about gardening.

De andere winnaars vind je op de website.

De derde prijs is de Lyttle Lytton Contest, wat eigenlijk een afgeleide is van de Bulwer-Lyttonwedstrijd. Deze prijs bestaat sinds 2001 en bekroont het boek met de slechtste korte openingszin, met maximaal 25 woorden. In 2011 werd de grens op 33 woorden bepaald en voor 2012 mag die op 200 tekens. De winnaar van 2018 is Cole Borsch met zijn openingszin:

As I felt the vampire sexily drinking the blood from my neck, the warmth between my legs grew both in wetness and in fear for my life.

Welk Nederlandstalig boek zou jij voor welke prijs nomineren?