Nu Frankrijk met Emmanuel Macron een nieuwe president heeft, is het eens amusant om naar de vorige president te kijken. Want hoewel ik me niet kan herinneren wat die man de afgelopen vijf jaar op politiek vlak heeft gedaan, herinner ik me des te meer zijn blunders.

Elke Franse president heeft zijn eigen persoonlijkheid. François Mitterand had een enigmatisch karakter, Jacques Chirac was de verleider en Nicolas Sarkozy de doorzetter. Maar Hollande mag gerust de stempel van blunderaar krijgen.

In september 2012 woont Hollande in Londen de Paralympics bij. Hij gaat er de slechtziende Franse atlete Assia El Hannouni feliciteren, die net het goud op de 400 meter heeft gewonnen. Hij vertelt haar aan het einde van het gesprek doodleuk dat hij met plezier had gekeken en hij haar met zwaaien teken had willen doen.

In juni 2013 is hij te gast in Tokio en houdt hij samen met de Japanse eerste minister Shinzo Abe een persconferentie. In zijn toespraak haalt de Franse president de gijzelnemingen in Algerije aan, waar ook Japanners bij betrokken zijn. De president vertelt dat hij het medeleven van het Franse volk aan het ‘Chinese’ volk heeft betuigd. De relatie tussen Japan en China is verre van goed en de blunder van Hollande kan worden vergeleken met een Schot een Engelsman noemen.

Gelukkig voor Hollande bemerkt de attente tolk de fout en zet die recht tijdens het tolken.

Je kunt het hier zelf horen:

Ook op andere plaatsen bleek zijn geografische kennis niet schitterend. In Tunesië spreekt hij over de toestand in Egypte maar verwijst naar die toestand alsof ze in Tunesië plaatsvindt. En in de Sloveense hoofdstad Ljubljana heeft hij het over Macédonie wanneer hij eigenlijk Macédoine bedoelt. Ter info: Macédonie bestaat niet eens in het Frans!

Ook in andere talen verging het Hollande niet al te best.

In 2012 stuurt hij een open brief naar Barack Obama om hem te feliciteren met zijn herverkiezing. Om zijn brief een persoonlijker tintje te geven, plaats hij een handgeschreven aanspreking boven en afsluiting onder de brief. Met Cher Barack liep het nog goed, met Friendly, Hollande ging hij de mist in. Blijkbaar wist geen van zijn 200 adviseurs dat amicalement echt wel niet als friendly werd vertaald.

Ik ben er stellig van overtuigd dat Hollande hiervoor gebruik maakte van machinevertaling. Want wat vind ik bij Google Translate?

Het kan uiteraard wat goedkoop lijken om zo met Hollande te lachen, maar anderzijds bekleedde de man dan ook een hoge positie. En het feit dat dergelijke mensen ook sterk kunnen blunderen helpt ons onszelf beter te voelen over onze eigen blunders.

Om welke politieke taalblunder heb jij hartelijk moeten lachen?