Gisteren was het weer zover. Liberaal Guy Verhofstadt las eerst een stukje tekst voor in het Engels – dat ging er nog door – maar reageerde daarna eerder spontaan op een reactie van Nigel Farage van UKIP. Wat volgde waren twee zinnen in het meest schabouwelijke Engels dat je je maar kunt voorstellen. Maar luister vooral even zelf:

http://deredactie.be/permalink/2.46761?video=1.2767744 – luister vanaf minuut 2

Een afschuwelijke uitspraak, de ene grammaticale fout na de andere… het doet pijn aan de oren van elke taalliefhebber.

Maar met Verhofstadt is meer aan de hand. Terwijl de meeste parlementsleden terecht hun moedertaal kiezen wanneer ze een toespraak houden, verloochent Verhofstadt zijn moedertaal voortdurend. Een mens zou zich afvragen waarom er tolken aanwezig moeten zijn in het Europees Parlement. Meer nog, met zijn rotslechte Engels is Verhofstadt een gesel voor diezelfde tolken. Tolk dergelijke verkrachte taal maar eens correct naar een andere taal van de Europese Unie!

Wat Verhofstadt doet, doet me altijd terugdenken aan de Engelse les die Louis de Funès aan zijn collega’s gaf in een van de films van Le Gendarme de Saint-Tropez. En zo ronden we dit stukje over een politicus van taalkundig laag allooi toch nog met een lach af: