Zowat 3000 jaar geleden werd een priester gemummificeerd en begraven in een van de heiligste rustplaatsen van het oude Egypte. De hiërogliefen op zijn sarcofaag vertelden zijn laatste wens: dat zijn stem opnieuw gehoord zou worden.
Dankzij Britse onderzoekers wordt die wens bewaarheid.
Met behulp van röntgenstralen en 3D-printtechnologieën hebben een groep egyptologen en ingenieurs een precieze replica gemaakt van de stembanden van Nesyamun, die rond 1100 jaar voor onze tijdrekening als vijftiger stierf.
Met behulp van dat orgaan, dat het geluid van de stem bepaalt, konden wetenschappers een lettergreep produceren die een licht nasaal geluid had. De opname duurde één seconde en klonk ergens tussen de klinkers in ‘bed’ en ‘tijd’.
“Hij zit niet rechtop en praat geen woorden aan elkaar, maar het is wel precies zijn stem”, zegt professor Joanne Fletcher, een egyptologe aan de universiteit van York.
“Toen ik dit voor het eerst hoorde, kwamen de haren in mijn nek recht te staan”, vertelt ze. De onderzoekers geloven dat ze er uiteindelijk in zullen slagen om Nesyamun te doen praten, roepen en mogelijk ook zingen.
De onderzoekers stelden zichzelf ethische vragen maar de wetenschappers vonden dat de mogelijke voordelen opwogen tegen de bezorgdheden, niet in het minst omdat Nesyamun de wens om ‘opnieuw te spreken’ op zijn kist had uitgedrukt.

Zo zou Nesyamun er uitgezien hebben.
De mummie van Nesyamun is te zien in het stadsmuseum van Leeds en dateert uit de heerschappij van Ramses XI. Nesyamun was een klerk en priester in de tempel van Karnak in Thebes, het huidige Luxor. Tijdens de Tweede Wereldoorlog overleefde de mummie een aanval van de Duitse Luftwaffe maar verloor wel de top van zijn neus door een granaat.
Wetenschappers konden de stem van Nesyamun reconstrueren omdat het zachte weefsel van zijn stembanden opmerkelijk goed was bewaard. Na het maken van een replica van de stembanden werden deze bevestigd aan een elektronisch strottenhoofd, een apparaat dat het geluid van stembanden imiteert.
Onderzoeker David Howards zegt: “Mensen hebben gevraagd of we hem kunnen doen praten en zingen, en ja, dat kunnen we. Ik denk dat ik weet hoe ik dat moet doen. We kunnen een tong voor hem maken.”
Professor Fletcher zegt: “We willen ons echt aan zijn woorden houden. We hebben een goed idee over hoe de oude Egyptische taal werd uitgesproken. En hij rekende er volledig op om in de volgende wereld te kunnen spreken.”