Niet meteen een bericht dat je in onze pers terug zult vinden, maar enkele weken geleden stierf Michael Coe op 90-jarige leeftijd. Geen beroemd persoon maar wel iemand die de aandacht van taalliefhebbers verdient.

Michael Coe was een antropoloog die zijn leven wijdde aan het bewijzen van het feit dat de oude Maya’s een ingewikkelde schriftelijke taal hadden die zwaar ondergewaardeerd werd door andere wetenschappers.

Hij speelde een hoofdrol in de ontcijfering van het Maya-alfabet en in de echtverklaring van wat de Grolier Codex wordt genoemd, een document dat in een Mexicaanse grot is gevonden en rond de 13e eeuw is geschreven. Het is het oudst bestaande manuscript op het Amerikaanse continent.

De Grolier Codex is slechts één van de vier neergeschreven werken van de Maya’s die de plunderende Spaanse veroveraars en vernietigingen door Roomskatholieke priesters hebben overleefd.

Dr. Coe trotseerde de toenmalige critici die van mening waren dat de hiërogliefen van de Maya’s maar willekeurig genoteerd waren en geen genoteerde taal voorstelden. Hij sloot zich daarentegen aan bij een ontdekking van de Russische wetenschapper Joeri Knorozov, die fonetische lettergrepen ontdekte in het Maya-schrift, zodat teksten konden worden gelezen en in hun originele taal konden worden gesproken maar ook vertaald.

Dr. Coe besteedde een groot deel van zijn carrière aan onderzoek naar de geschreven taal, schilderijen en oorsprong van maatschappijen die vóór de Spaanse veroveringen in de vroege 16e eeuw in Mexico en Centraal-Amerika leefden.

Maar in zijn boek Breaking the Maya Code (1992) schreef hij dat antropologen de Maya’s nooit het nodige krediet hadden gegeven voor hun taalkundige vooruitgang wegens wat hij “quasi-racisme” noemde, of ook wel “de onwil om de cultuur van de bruingekleurde Maya even complex te achten als die van Europa, China of het Midden Oosten”.

Hij beperkte zich niet tot de Maya’s. Zo was hij ook dé expert op het vlak van de Olmeken.

Zijn belangrijkste boek was mogelijk wel “The Art of the Mayan Scribe” uit 1997. Volgens een recensent “voel je bij het openslaan van het boek alsof je de sleutels krijgt tot tot dusver ondoordringbare geheimen”.

En ook voor niet-taalkundigen was dr. Coe interessant. Toen zijn vrouw Sophie in 1994 stierf, kwam hij zijn belofte aan haar na en voltooide hij haar boek “De ware geschiedenis van chocolade”, dat in 1996 werd gepubliceerd.

Van Breaking the Maya Code is ook een documentaire gemaakt. Dit is alvast de trailer: