Ook vandaag beantwoord ik graag een vraag van een lezer. Robert Duthoy vroeg me waarom woorden die met ‘wr’ beginnen (zoals wraak, wrak, wrang enz.) niet met ‘vr’ worden geschreven, want zo worden ze ook uitgesproken. En is het toeval dat alle woorden die met wr beginnen een eerder negatieve connotatie hebben?

De beginletters wr en vr werden aanvankelijk verschillend uitgesproken. Je kunt wel een verschil maken, maar het is behoorlijk subtiel. Denk maar aan de ‘w’ in het Duits. Die wordt ook niet als een ‘w’ uitgesproken, maar evenmin als een echte ‘v’. Het is er ergens tussenin. Die woorden met wr kwamen overigens ook in het Duits en Engels voor.

Al in de zestiende eeuw werden beide beginletters op precies dezelfde wijze uitgesproken. Maar Nederlands evolueerde daarbij niet op dezelfde manier als Duits en Engels. In het Nederlands werden de woorden eenvoudigweg behouden en bleef de uitspraak als vr. Maar in het Duits viel de ‘w’ meestal weg. Denk maar aan reiben (wrijven) en rache (wraak). In het Engels bleef de ‘w’ staan, maar viel ze weg in de uitspraak, zoals in wreck (wrak), wrath (wraak).

Dat wr-woorden voornamelijk woorden zijn met een negatieve connotatie lijkt me een subjectief oordeel. Als ik het woordenboek erbij neem en al die woorden bekijk, dan vind ik er in verhouding niet meer die me negatief lijken dan bij andere beginletters.