Taalfouten komen overal voor, ook in religie. Maar om de een of andere reden zijn de gevolgen van die fouten iets ingrijpender.
Het bekendste voorbeeld komt van de patroonheilige van de vertalers, Sint-Hiëronymus, die pas onlangs op 30 september werd gevierd.
Door de fout van Hiëronymus had ook Michelangelo het fout bij zijn afbeelding van Mozes.
Hij studeerde Hebreeuws zodat hij het Oude Testament in het Latijn kon vertalen vanuit de originele tekst, en niet vanuit het Grieks uit de derde eeuw. De uiteindelijke Latijnse versie, die de basis wordt voor de honderden daaropvolgende vertalingen in andere talen, bevat een bekende blunder.
Toen Mozes van de berg kwam, had zijn hoofd een gloed, in het Hebreeuws karan. Maar Hebreeuws wordt zonder klinkers geschreven en Hiëronymus heeft karan als keren gelezen. Dat betekent ‘gehoornd’.
Door de fout van Hiëronymus worden in de daaropvolgende eeuwen talloze schilderijen en beeldhouwwerken van Mozes gemaakt met hoorns op zijn hoofd.
Hiëronymus is niet de enige die fouten maakte bij een bijbelvertaling. Zo verschijnt in 1631 in Londen een herdruk van de officiële King James Bible. Er ging duidelijk iets mis bij de tien geboden, want de druk vermeldt: ‘Gij zult overspel plegen.’
Het ‘geen’ hebben de drukkers over het hoofd gezien. De aartsbisschop van Canterbury, de hoogste Gezagdrager van de Kerk in Engeland na de koning, kan er niet om lachen. Hij beveelt dat alle exemplaren worden verbrand.
Uiteraard overleven enkele exemplaren. Er bestaan nog andere Bijbels met hilarische tikfouten. Er is zelfs een bijbel waarin de naam van Jezus als Judas is geschreven.
Ook in de islam komen tikfouten voor, en die hebben meteen zwaardere gevolgen.
Op 4 mei 1999 ontslaat de emir van Koeweit, sjeik Jaber al-Ahmad al-Sabah, het verkozen parlement en organiseert nieuwe verkiezingen op 3 juli. Reden: een bittere ruzie tussen parlementsleden en de regering vanwege enkele tikfouten in de nieuw gepubliceerde staatseditie van de Koran.
De minister van Islamitische Zaken Ahmad al-Kulaib heeft een nieuwe editie van de Koran laten drukken, maar in diverse exemplaren blijkt een vers te ontbreken. Desondanks heeft de minister besloten dat deze exemplaren toch mogen worden verkocht.
Die beslissing leidt tot een politieke crisis. De minister wordt ervan beschuldigd de godsdienst van de moslims te hebben verminkt omdat hij de verkoop toestond. Volgens diverse parlementsleden geeft dat de vijanden van Koeweit en de islam wapens in handen.
Om de vernedering van een ongetwijfeld verloren vertrouwensstemming te voorkomen wordt het parlement door de sjeik ontbonden.
De Taalfluisteraar 