Vorig jaar vroeg m’n dochter me waarom ik in een sms of chatbericht aan het einde van een zin een punt zette als ik daarna toch een smiley plaatste. Ik hoorde het even in Keulen donderen. Want wat ik niet wist, was dat zo’n smiley een punt eigenlijk overbodig maakte. Ik protesteerde even, want een volzin zonder punt, dat hoorde toch niet! Maar ik liet dat protest al snel varen en plaats nu soms geen punt meer als er ook een smiley staat.
Over dat punt wil ik het vandaag hebben, want het zal mogelijk uitsterven.
Het punt — het teken dat we als kinderen leren en dat al zeker sinds de middeleeuwen bestaat — valt dan ook in deze digitale tijden steeds vaker weg in chatberichten.
De Taalfluisteraar 