In maart 2017 en 2018 onderzocht ik of er Franstalige radiostations waren die Nederlandstalige nummers speelden. Het resultaat was bedroevend: ze doen het letterlijk nooit, op een klein station als RCF na.

In maart 2017 kreeg het onderzoek weerklank bij de online dienst DaarDaar en vervolgens ook bij La Première, en in 2018 kwam er zelfs een twee pagina’s vullend artikel in La Libre Belgique. Maar dat was het dan ook. De Franstalige radiostations hebben hun beleid ten aanzien van Nederlandstalige muziek nog steeds niet gewijzigd en hebben nog steeds geen enkel Nederlandstalig nummer in hun playlist staan. De muzikale boycot blijft strikt gehandhaafd.

Daarom trok lezer Karel zijn stoute schoenen aan en vroeg hij aan de RTBF waarom zij nooit Nederlandstalige muziek draaiden en dus die muziek uit het noorden van het land boycotten.

Het antwoord is ontluisterend, hemeltergend en tenenkrullend, maar vooral intriest en zielig. Lees mee:

RTBF: Alle Vlaamse artiesten die de voorbije jaren het best buiten hun regio vertegenwoordigd zijn (Selah Sue, Hooverphonic, Ozark Henry, dEUS, Daan, … om er maar enkele te noemen want de lijst is te lang), worden allemaal gedraaid door de stations van de RTBF. Om deze internationale carrières te kunnen uitbouwen, hebben ze ervoor gekozen in het Engels te zingen en dit, dat beseft u, zonder enige interventie van onze kant.

De stations van de VRT zenden inderdaad meer Franstalige nummers dan wij Vlaamse nummers. Maar ze staan zelden open voor nieuwe talenten en spelen voornamelijk gevestigde waarden met een lange carrière die onderdeel zijn van het muzikale patrimonium. Mochten er zulke Vlaamse artiesten bestaan, dan zouden die als vanzelf op onze zenders worden gespeeld, in de mate dat ze integraal deel uitmaken van ons collectieve geheugen.

Er moeten keuzes worden gemaakt in het belang van de meeste van onze luisteraars (Franstalig), ook al blijven we open staan voor alle culturen en dus alle talen.

Is dit niet erg?

Eerst en vooral krijgen de VRT-collega’s een veeg uit de pan, want zij staan niet open voor nieuw Franstalig talent, een bewering die overigens manifest onwaar is.

Vervolgens is het de fout van de Vlaamse artiesten zelf. Zij hadden maar een deel moeten uitmaken van het muzikale patrimonium en geheugen in Wallonië. De RTBF mag van mij eens uitleggen hoe een Vlaamse (of ook Nederlandse) artiest daarvoor kan zorgen als hij of zij nooit ofte nooit aandacht krijgt in Wallonië.

En vervolgens steekt de RTBF zich nog maar eens weg achter de luisteraar want, zo kunnen we tussen de regels lezen, die wil gewoon geen Vlaamse muziek horen.

Ten slotte beweert de RTBF wel open te staan voor alle culturen en talen, maar de Vlaamse is daarbij de onvermelde uitzondering. Niet openstaan voor de grootste cultuur en taal van het eigen land, is niet minder of meer dan de ergst mogelijke vorm van minachting en misprijzen.

Misschien moeten onze politici dit eens meenemen tijdens de federale regeringsonderhandelingen. Op muzikaal vlak hanteert de RTBF niet eens een confederaal dan wel een separatistisch beleid. Het meest zielige is misschien nog dat ze hun eigen denkfouten en onlogica niet eens door hebben.